مقایسه ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی، گوارشی و عضلانی-اسکلتی در دو الگوی نوبت کاری

مقدمه: نوبت‏کاری باعث به وجود آمدن عوارض بسیاری بر سلامت می شود که مهم ترین علت ایجاد این عوارض اختلال در ریتم سیرکادین می باشد. نوع الگوی نوبت‏کاری از نظر رو به جلو یا عقب بودن آن و یا طول هر دوره نوبت‏کاری بر شدت این عوارض موثر می باشند. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه عوارض دو الگوی نوبت‏کاری در صنعت کاشی بر سلامتی می باشد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی در زمستان 1390 بر روی 203 کارگر نوبت‏کار شاغل در دو کارخانه کاشی استان یزد با الگوهای متفاوت نوبت‏کاری، گروه یک با الگوی رو به جلو و کوتاه مدت (2صبح2عصر2شب) و گروه دو با الگوی رو به عقب و طولانی مدت (6شب6عصر6صبح)، انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه حاوی اطلاعات کاری و پزشکی کارگران شامل معاینه فیزیکی و انجام آزمایشات بیوشیمیایی بود. یافته ها: شیوع علائم قلبی و فشار خون بالا در گروه یک به طور معناداری پایین تر از گروه دو بود. اختلاف در مصرف سیگار، وجود چاقی و شیوع قند خون ناشتای بالا در دو گروه، از نظر آماری معنادار نبودند. علائم در گیری دستگاه گوارش در دو گروه نشان دهنده وجود اختلاف معنادار در شیوع سوءهاضمه، نفخ شکم، سوزش سردل و یبوست می باشد. درد مفاصل و گرفتگی عضلانی نیز در گروه یک به طور معناداری کمتر از گروه دو بود. نتیجه گیری:با توجه به شیوع بیشتر علائم بیماری های قلبی، اسکلتی- عضلانی و گوارشی در گروه دارای نوبت کاری رو به عقب نسبت به گروه رو به جلو، این گروه بیشتر در معرض ابتلا به این دسته از بیماری ها هستند.